Peter en Huib gaa eerst nog even waden op het wad, met het bijbootje naar de plaat, en plukken daar een grote zak vol oesters en mosselen. Om half tien gaat Brandaan ankerop, om met twintig centimeter onder de kiel over het wantij van het Scheurrak/Omdraai te gaan. Om half vijf varen we zoals afgesproken den Helder binnen. Er staat een hele feestcommissie op de pier van de vissershaven. Wat een geweldig weerzien na zeventig dagen!! We hebben Brandaan gepavoiseerd met de (gasten)vlaggen die we gevoerd hebben: (Nederland,) Engeland, Schotland, Orkney, Shetland, Noorwegen, Denemarken en Duitsland. Eenmaal in de thuishaven afgemeerd is het feest in de kuip. Het laatste restje rode wijn van Neleman wordt uitgeschonken, de kurk gaat van de Riesling sekt uit Helgoland, de mosselen worden gebakken, de oesters opengebroken. Wat een geweldig feest, dit weerzien!! Brandaan en bemanning is na zeventig dagen weer veilig thuis, na ruim 2500 zeemijlen!
Om elf uur in de ochtend willen onze binnenburen vertrekken naar Bremerhafen. Onze buitenburen willen op Helgoland blijven. We liggen 7 rijen dik, dus iedereen moet los. We beluiten om meteen om 11 uur zee te kiezen. Op naar Vlieland! De eerste twee uren hebben we nauwelijks wind, en wat er is staat tegen, dus maken we weer wat motoruren. Als we eenmaal kunnen zeilen varen we tussen de geankerde containerschepen door, als flatgebouwen zo hoog, die nemen ook weer wat wind weg. Dan even een paar uur mist, waardoor ons wereldje heel klein wordt. Als de wind draait naar het westen en de navtex opgeeft dat het West 5-6 gaat worden veranderen we ons plan en steken we het verkeersscheidingsstelsel over bij Nordeney. Zo hebben we verschillende mogelijkheden om een tussenstop te maken op één van de waddeneilanden, mocht de wind echt tegenzitten. Dichterbij de eilanden hebben we ook internetbereik, zodat we een actuele weers-update kunnen halen. Voor de laatste keer lopen we onze wachtjes: 4 uur Standby, 4 uur slaap, 4 uur wacht. Het is prachtig om alle lichtjes in de nacht te zien, de vuurtorens met ieder hun eigen karakter, de schepen; vissers, jachten, vrachtschepen en ook de passagiersschepen die als glazen lichtkastelen voorbijschuiven, hun navigatielichten zijn niet meer uit deze lichtmassa te onderscheiden. Het is fijn dat we AIS hebben, waardoor hun koers en snelheid perfect te zien is. In de ochtend komt er plots een zwarte wolkenlucht aan de noordelijke horizon. Omdat daar veel wind uit kan komen steek ik vast een rif in het grootzeil, de genua is snel weg te rollen. Binnen 10 minuten komt de bui over ons heen met wel 30 knopen wind en regen. Een prachtig natuurfenomeen, waar je wel zorgvuldig mee om moet springen! Goed gereefd blijft alles heel. De duitse gastenvlag gaat uit het stuurboodswant, we zijn weer in Nederland! We kunnen door naar Vlieland, maar maken een grote omweg door het Stortemelk. Het is slecht in te schatten hoe je deze ondieptes kunt afsteken. De officiële route is nog langer dan onze gulden middenweg. Als we eindelijk voor anker liggen bij Vlieland (de haven was vol en dus gestremd) krijgen we nog een keer een felle bui over ons heen en krabt het anker, zodat we tijdens de bui een beter plekje zoeken waar we wat meer ketting kunnen steken. Dan liggen we als een huis en is het tijd voor het lastste ‘happy hour’ van deze reis.. Huib bakt er heerlijke pannenkoeken bij! Morgen zijn we rond deze tijd ‘happy’ in den Helder!!
Zoek Brandaan! Nee niet die rooie rechts, die komt uit Polen. Je moet geen claustrofobie hebben!!Windvangers op zeeDreiging uit het NoordenHet heftige buitje gepasseerd!Voor anker bij VlielandHet laatste “happy hour” !! Met pannenkoeken!!
Vroeg op om de buurman er tussenuit te laten. Daarna traditioneel scheepsontbijt en op zoek naar de douche. De wind staat helemaal tegen, dus we blijven vandaag en morgenochtend nog hier en gaan Helgoland bekijken. We puzzelen met de weerberichten en komen er achter dat we helaas Norderney en Lauwersoog moeten laten liggen. Om enigszins op tijd te komen zullen we een grote oversteek moeten maken, in één keer naar Vlieland. Dan kunnen we zaterdagmiddag om twaalf uur op het wantij van het scheurrak/omdraai zijn. En komen we waarschijnlijk tegen half zes in de haven van den Helder aan. De planning is helder, en nu maar hopen dat de voorspellingen van de wind gaan uitkomen. Na de koffie gaan we op verkenning en wandelen een prachtig informatief kliffenpad. Het gaat rond het hele eiland en biedt veel informatie over de geschiedenis van Helgoland. Wat ik heel indrukwekkend vond was dat je heel dicht bij de jan van genten kon komen, die op de kliffen nestelen. Je kon ze bijna aanraken! We hebben gepoogd een paar mooie prentjes ervan te maken. Het is wel lekker relaxed zo’n dagje waar je geen mijlen hoeft te maken. Maar helaas stapelen de mijlen zich wel op voor de laatste etappe. Na tien weken op de Brandaan heb ik echt zin om naar huis te gaan. Ondanks het goede eten aan boord is mijn broekriem naar het kleinste gaatje gegaan. Je bent voortdurend in beweging, de bewegingen van de boot corrigerend, en dat kost blijkbaar veel energie. Na ons kliffenrondje doen we nog wat boodschappen en drinken een glas duits bier op de behouden thuiskomst.
Jan van Gent op HelgolandLange Anna, de naam schijnt van een struise barbediende te komen….Zeilvereniging Helgoland, struisse Anna?
Vandaag een flinke oversteek van bijna 90 NM. We staan om 5 uur op en vertrekken om 6 uur, precies op het moment dat het tij kentert en mee gaat lopen. Er staat een pittig windje, 5-6 Bft, maar we hebben het ruim mee en dat zorgt voor een behoorlijke gang. De eerste 10 uur maken we een gemiddelde van 6 knopen. De geplakte halfwinder blijft netjes heel en geeft de boot een fantastische snelheid. Later nam de wind snel af tot nagenoeg niets en moesten we de laatste 10 mijl motoren. Dankzij de hoge gemiddelde snelheid konden we nog voordat het donker was in Helgoland aanmeren. Wat een geluk om in het laatste zonnetje nog een mooi beeld te krijgen van dit bijzondere eiland (eigenlijk 2 eilanden). De vrijstaande rots met de bijnaam ‘Lange Anna’ was ook goed te zien. Je moet alleen wel zorgen dat je hier netjes tussen de kardinale boeien blijft varen, want daarbuiten is het beschermd vogelgebied, en dat wordt hier met “Deutsche Gründlichkeit kontrolliert” Volgens de Reeds riskeer je een flinke boete. Een kleine tegenvaller was dat je niet meer in de voorhaven mag ankeren, maar ach, we waren ook wel toe aan een lekkere warme douche! De buurman waar we langszij gaan liggen wil wel morgenochtend om 8 uur varen, dus we gaan meteen slapen.
Helgoland met Lange AnnaDe duitse gastenvlag in het SB – want
Misschien wel het kortste tochtje ooit! binnen 35 minuten lagen we al weer afgemeerd aan de overkant van Esbjerg; In Nordby op het eiland Fanø. Het is het noorderlijkste waddeneiland en heeft een schattig haventje van de zeilvereniging van Fanø. Op één of andere manier schijnt het niet te lukken met het toerisme, want op deze zondag is alles uitgestorven! We gaan met de veerboot gratis naar de overkant om de stad te bezoeken. Daar lijkt ook alles uitgestorven. We bezoeken een museum en gaan inkopen doen. Uiteindelijk drinken we een biertje in de shopping mall en gaan we weer met de veerboot naar Fanø terug, dit keer moeten we wel betalen. De staatjes hier zijn werkelijk prachtig, mooie deense huisjes met stokrozen. Ook zijn er tal van eethuisjes, maar de meeste vinden we te prijzig. Dus doen we een pizza en pita broodjes en een griekse salade bij de fanø- pizza. Daarna nemen we het plan van morgen door en bereiden we de boot voor op de oversteek naar Helgoland (D). Morgen zeggen we Scandinavië tabee!
Zeehondjes bij NordbyRustig haventje NordbyNeuzen in de archieven van het museum van Esbjerg Nordby
Om 8 uur ‘s ochtends gaat de Spar open en halen Peter en Huib wat boodschappen, terwijl ik, zoals alle dagen, ons traditionele scheepsontbijt klaarmaak: havermoutpap met water, rozijnen, honing en kaneel, jus d’orange, thee en koffie. Om half tien gaan we los en kunnen zowaar een uurtje of twee zeilen, met heel weinig wind en een totaal vlakke zee. Maar uiteindelijk valt de wind dan toch weg, en motoren we richting Hornsrev. Dit keer wil ik eens binnendoor, via de Slugen, naar Esbjerg. We snijden, omdat het zulk rustig weer is, ook nog een boeitje af en komen daardoor door een militair schietoefengebied. Gelukkig zijn er vandaag geen schietoefeningen! Op het Hornsrev hebben we helaas wind en stroom tegen. Om 20:15 komen we in de jachthaven van Esbjerg aan. Het ligt een eind buiten de stad en er is niet veel te beleven. Ook is het havengebouw nog niet klaar, en het gele project is een bouwplaats. Het ligt ook te ver van de stad om te bewandelen. De buurman in de haven verwelkomd ons met een deens biertje en biedt ons zijn auto aan om naar de stad te rijden. We slaan het genereuze aanbod af en wandelen wat rond bij de haven. Morgen met het goede getijde naar Nordby, het noordelijkste waddeneiland!
Hvide SandeEsbjergEsbjergJachthaven in ontwikkeling
We beginnen de dag met een reparatie van de halfwinder die gisteren met het hijsen gescheurd was. Dankzij mijn collega Frans Rood hadden we breed gaffertape mee, en konden we de halfwinder goed plakken. Het is een noodoplossing, maar we kunnen de halfwinder echt niet missen, het is de motor met licht weer vanaf half tot voor de wind. Met bijna 60 m2 trekt hij er flink aan, dus hooelijk blijft het tape zitten. We kunnen de hele dag met de gerepareerde halfwinder en de genua aan de andere kant zeilen, en lopen steeds boven de 5 kn. Met een licht windje (3 Bft) De hele dag hoeven we geen schoot aan te raken, de wind is perfect stabiel! We hebben een mooie constructie om de zeilen stabiel te zetten. De schoot van de halfwinder loopt via een snatch-block aan het einde van de met de bullentalie uitgeboomde giek. Zo blijft de halfwinder beter open staan. De genuaschoot loopt via een uithaler naar het einde van de spinnakerboom, die boom staat stabiel met een voor en achterlijn plus ophaler. Hierdoor kun je de genua eventueel reven of wegrollen zonder de boom te hoeven veranderen. Boven verwachting komen we nog voor zonsondergang in Hvide Sande aan.
Aan bb de getapete halfwinderHvide Sande (witte zand)
Om 11 uur vertrokken uit Tau, we zeilden lekker, hoog aan de wind, in de beschutting van de eilanden. Toen we daar vrij van kwamen moesten we nog hoger aan de wind, dus moest de motor bij. We kwamen ook de franse boot ‘Mars’ weer tegen. Die gaan naar het Caladonian Canal. Nadat we de kaap van Stavanger gerond hadden konden we heerlijk zeilen, ruime wind met 6 knopen gemiddeld! Eenmaal voorbij Egersund werd het steeds ruiger, we zeilden een gebied in met harde wind. Een knobbelige zee maakte de overtocht naar Denemarken zeer oncomfortabel! In de middag viel de wind helemaal weg en moesten we de laatste drie mijl motoren. Wat heerlijk om na zo’n lange dag in Thyborøn aan te komen. Net op tijd om nog even aan wal naar de kroeg te gaan om een biertje te drinken!
Afscheid van Noorwegen Onderweg makrelen gevangen Knobbelige zeeBiertje in Thyborøn
Op zo’n verwaaide dag denk je dat je zeeën van tijd hebt, maar dat valt behoorlijk tegen. We willen vandaag naar de Preikestolen, maar dat is een uitzoekerij met vervoer. Ook zijn we druk in de weer met de planning van de verdere reis, hoe zullen we het doen? Na deze harde wind is er slechts anderhalve dag wind uit de goede richting, daarna is de voorspelling dat hij wegvalt. We zulken dus kort achter het harde windvveld aan richting Thyborøn gaan, zo’n 185 NM, dus ca. anderhalve dag. Ook zullen we nog wat inkopen moeten doen en een maaltijd voor onderweg voorbereiden, want het belooft een onrustige overtocht te worden. Maar eerst bij de Preikestolen zien te komen! Eenmaal daar aangekomen volgde een klauterpartij van 4 km heen en 4 km terug over rotsen, vlonders, rotstrappen. En eenmaal boven gekomen, na 2 uur zwoegen ontnam de mist ons het zicht op de fjord in de diepte. Misschien maar goed, want je moet er geen hoogtevrees hebben!
Wat een drukte in die grote stad! We ontbijten terwijl het buiten regent. Als we klaar zijn is het weer droog. En kunnen we op zoek naar het douchegebouw. Dat blijkt op 10 minuten loopafstand te zijn. Daarna bezoeken we het maritiem museum van Stavanger. Super interessant, maar na anderhalf uur werden we toch allemaal een beetje museummoe. We lunchen aan boord en maken ons klaar om te vertrekken. Vanavond draait de wind naar het noorden en wodt hard, dan lig je in Vågen, de haven van Stavanger niet meer rustig. We zeilen in een ruim uur heerlijk naar Tau. Van hieruit kun je makkelijk naar zee, zodra de wind het weer toelaat. Ook zou er een bus naar het vertrekpunt van de Preikestolen (preekstoel-rots) gaan. We moeten het nog even uit gaan zoeken. Voorlopig lijkt het er op dat we hier 2 dagen verwaaid zullen liggen.
brandaan 